มะขาม

มะขามนิยมนำมาเป็นไม้ดัด เนื่องจากลำต้นสวยงาม ใบมีขนาดเล็ก ทนต่อสภาพแวดล้อม ไม่ต้องดูแลรักษามากนัก และเจริญเติบโตเร็ว แต่ก็จะเปลี่ยนรูปทรงได้ง่ายเพราะการเจริญเติบโตเร็วนี้เอง

ชื่อสามัญ

Tamarind

ชื่อวิทยาศาสตร์

Tamarindus indica,Linn.

วงศ์

Leguminosae

ชื่ออื่น

ม่วงโคล้ง, อำเปียล, ตะลูบ, ขาม, มอดเล, หมากแกง, บักขาม

ลักษณะทั่วไป

เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางจนถึงขนาดใหญ่ เป็นพันธุ์ไม้พื้นเมือง พบขึ้นทั่วไป เป็นพืชที่ทนความแห้งแล้วได้ดีมาก แตกกิ่งก้านสาขามาก ลำต้นมีเปลือกหุ้มหนาและขรุขระ สีน้ำตาลอ่อน ใบเป็นใบประกอบ ใบเล็กออกตามกิ่งก้านใบเป็นคู่ๆ ใบย่อยเป็นรูปขอบขนาน ปลายใบและโคนใบมน ดอกออกตามปลายกิ่งเป็นช่อเล็กๆ หนึ่งช่อมี 10–15 ดอก กลีบดอกสีเหลืองและมีจุดประสีแดงอยู่กลางดอก ฝักยาวเมื่ออ่อนมีสีเขียวอมเทา เมื่อแก่มีสีน้ำตาลเกรียมเปลือกแข็งกรอบหักง่าย เนื้อมีทั้งรสเปรี้ยว และรสหวาน

การขยายพันธุ์

การนำเมล็ดมาเพาะชำไม่เป็นที่นิยมเพราะเจริญงอกงามช้า วิธีที่นิยมคือการตอนกิ่ง ทาบกิ่ง ติดตา หรือต่อกิ่ง แต่วิธีที่นิยมและได้ผลดีคือการทาบกิ่ง

การปลูก

เนื่องจากเป็นไม้ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่จึงนิยมปลูกลงดิน โดยขุดหลุมขนาด 50x50x50เซนติเมตร รองก้นหลุมด้วยปุ๋ยคอกและเศษวัชพืช

การดูแลรักษา

• แสง ต้องการแสงแดดปานกลาง จนถึงแดดจัด หรือกลางแจ้ง
• น้ำ ต้องการน้ำน้อย แทบจะไม่ต้องรดน้ำเลย โดยเฉพาะในฤดูฝน
• ดิน เติบโตได้ในดินทุกชนิด แม้แต่ดินเหนียว
• ปุ๋ย ไม่จำเป็นต้องใส่ปุ๋ย หรือใส่ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมักบ้างก็ได้