ว่านหางช้าง

ชื่อวิทยาศาสตร์

Belamcanda chinensis DC.

วงศ์

IRIDACEAE

ชื่อสามัญ

Black Berry Lily, Leopard Flower

ชื่ออื่นๆ

ว่านมีดยับ (ภาคเหนือ), ว่านพัดแม่ชี

ลักษณะทั่วไป

เป็นไม้ล้มลุก สูง 0.6-1.2 เมตร ลำต้นเป็นเหง้าสีเขียวเลื้อยตามแนวขนานกับพื้นดิน ใบเป็นใบเดี่ยวแทงออกจากเหง้า เรียงซ้อนสลับ กว้าง 2-3 ซม. ยาว 30-45 ซม. เนื้อใบค่อนข้างหนา ปลายใบแหลม ขอบใบมีขลิบสีขาว แผ่นใบสีเขียวนวล ดอกออกที่ปลายยอด แทงขึ้นสูงเป็นช่อ ดอกสีเหลืองมี 5 กลีบ มีจุดประสีแดงกระจาย ดอกสวยงามมาก

การปลูก

ใช้ดินร่วนที่มีส่วนผสมของใบไม้ผุเปื่อย ระบายน้ำได้ดี ไม่ท่วมขัง ใส่ปุ๋ยคอกลงไปด้วยจะทำให้ใบมีสีสดและให้ดอกสวย ควรปลูกในที่มีลมไม่แรงจัดเพราะจะทำให้ใบหักพับเสียหายได้

การขยายพันธุ์

โดยการแยกหน่อ

ความเป็นมงคล

สรรพคุณในทางคุณไสย ใช้สำหรับแก้เมื่อถูกกระทำด้วยคุณไสย และให้คุณทางป้องกันเสนียดจัญไรทั้งมวลมิให้มาแผ้วพานบุคคลในบ้านและผู้เป็นเจ้าของ ในภาคอีสานนิยมปลูกเป็นว่านศิริมงคล แม่บ้านที่กำลังจะคลอดลูก ใช้ว่านหางช้างนี้พัดโบกที่ท้องเพื่อให้คลอดลูกง่ายขึ้น

สรรพคุณทางยา

เนื้อในลำต้นมาต้มกิน เป็นยาบำรุงธาตุให้เจริญอาหาร แก้สตรีประจำเดือนไม่ปกติ ใบใช้เป็นยาระบายอุจจาระ