ว่านไพลขาว

ชื่อวิทยาศาสตร์

Zingiber cassumunar Roxb.

วงศ์

ZINGIBERACEAE

ชื่อสามัญ

–

ชื่ออื่นๆ

ว่านไฟ (ภาคกลาง), ปูเลย ปูลอย (ภาคเหนือ), มิ้นสะล่าง (เงี้ยว แม่ฮ่องสอน)

ลักษณะทั่วไป

เป็นไม้ล้มลุก ลำต้นเป็นเหง้าค่อนข้างกลม สีน้ำตาลอ่อน เนื้อในเหง้าสีม่วงอ่อน กาบใบสั้นมีสีเขียวเข้ม โคนสีแดง โอบหุ้มกันเป็นลำกลม ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1-2 ซม. ใบรูปรียาว ขนาดกว้าง 6-8 ซม. ยาว 20-30 ซม. ปลายใบแหลมเป็นติ่งเล็กๆ โคนใบมน เส้นกลางใบด้านบนเป็นร่อง ด้านล่างนูนเป็นสัน แผ่นใบด้านบนสีเขียว ด้านล่างสีเขียวอ่อนกว่าด้านบน ใบขึ้นเรียงสลับไปตามกาบใบคล้ายขนนก

การปลูก

ใช้ดินเผาไฟทุบแหลกละเอียด นำว่านลงปลูกโดยกลบดินให้หัวโผล่ แต่อย่ากดแน่น รดน้ำพอชุ่ม

การขยายพันธุ์

โดยการแยกหน่อปลูก

ความเป็นมงคล

เป็นว่านที่มีอานุภาพในทางคงกระพันชาตรี ใช้กินหรือเคี้ยวเพื่อคงกระพันชาตรี

สรรพคุณทางยา

นำหัวมาโขลกให้เหลว ประโลมตัวเด็กแรกเกิด ป้องกันเชื้อโรคที่จะเกิดบนผิวหนัง ใช้คู่กับขมิ้นผง ใช้ป้ายทาระงับความเจ็บปวดและรักษาแผลให้หายเร็ว