ตะโกสวน

ตะโกสวน

ชื่อวิทยาศาสตร์

Diospyros malabarica Kostel

ชื่อวงศ์

EBENACEAE

ชื่อท้องถิ่น

  • ภาคกลาง เรียก ตะโกสวน ตะโกไทย ตะโก
  • สกลนคร เรียก มะเขือ
  • เพชรบุรี เรียก ปลาบ

ลักษณะทั่วไป

ตะโกสวนเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง สูงประมาณ 15 เมตร เปลือกสีดำแตกเป็นสะเก็ดหนา ใบโตยาวคล้ายใบชมพู่ไทย แต่ใบหนากว่ามาก ผลโตเหมือนตะโกนา แต่โตและยาวกว่า

การปลูก

ตะโกสวนขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด

สรรพคุณทางยา

  • เปลือกและผลอ่อน รสฝาดเฝื่อน ลดไข้ แก้บิด แก้ท้องร่วง และแก้ไข้มาลาเรีย
  • เปลือกและผลแก่ รสฝาดเฝื่อนหวาน รักษาแผลในปาก และแก้คออักเสบ
  • ผลดิบ รสฝาด สมานแผล ห้ามเลือด แก้บิด และแก้ท้องร่วง
  • เมล็ด รสฝาดเฝื่อน แก้บิด และแก้ท้องร่วง

คติความเชื่อ

บางตำราว่าเป็นต้นไม้ที่ควรปลูกไว้ทางทิศใต้ (ทักษิณ) แต่ยังหาหลักฐานยืนยันไม่ได้แน่ชัด สันนิษฐานว่าคงเป็นเพราะ ตะโกเป็นไม้ที่มีอายุยืน ทนต่อความแห้งแล้งได้ดี จึงอยากให้ผู้อยู่อาศัยในบ้านมีความอดทนต่อสิ่งแวดล้อมเหมือนดังตะโก

ตะโกสวน


ทิศอุดร (ทิศเหนือ)

ทิศอีสาน (ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ)

ทิศบูรพา (ทิศตะวันออก)

ทิศอาคเนย์ (ทิศตะวันออกเฉียงใต้)

ทิศทักษิณ (ทิศใต้)

ทิศหรดี (ทิศตะวันตกเฉียงใต้)

ทิศประจิม (ทิศตะวันตก)

ทิศพายัพ (ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ)

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง